Petje op, petje af

Al vanaf het begin van het schooljaar heb ik een bijzondere band met de jongens van vwo3. In één van de eerste lessen hadden ze na een onrustige les verlepte viooltjes voor me gekocht met daarbij een kaartje ‘Sorry voor het gekloot, xxx de jongens van vwo3’. Schattig…

Een aantal lessen later voerde de hele klas spontaan een flashmob uit op muziek van de Koreaanse PSY; Gangnam Style. Stiekem kan ik wel lachen om zulke grappen. En pubers hebben alles door… Helaas wisten de jongens niet van ophouden en ging de muziek tijdens de les steeds weer opnieuw aan. Ik was teleurgesteld. Na een goed gesprek met de groep over het leren kennen van je grenzen is het een tijdje rustig gebleven.

Afgelopen woensdag kwam Koos met een pet op in de klas. Ik liep naar Koos toe en zei: ”Je weet dat ik geen petten in de klas wil zien. Ik wil dat je hem af doet.” Koos, en alle jongens om hem heen, begonnen een beetje te giechelen en vervolgens verteld Koos mij: ”Maar mevrouw… ik moet hem op van de dokter.” [Jaja… zal wel… van de dokter?! Leuk dat ze het blijven proberen om mij voor gek te zetten… maar dit keer trap ik er niet in]”Koos, ik wil dat je je pet af doet, want je kent de regels.” “Ja maar… mevrouw… het is echt waar… ik ben met mijn hoofd tegen de paal gevallen en heb nu een gat in mijn hoofd. Heeft u die plas bloed hier voor school niet gezien dan???” [Jaja… een gat in je hoofd… een gaatje in je hoofd heb je zeker als je met zo’n verhaal komt, maar hier trap ik niet in.] “Koos, doe die pet af!” “Maar… maar…” Koos doet voorzichtig zijn pet af en wat zien we daar… een jaap van minimaal 10 centimeter… geplakt en wel. Door de dokter. Ik schaam me diep dat ik deze leerling niet geloofde… Ik bied mijn excuses aan voor het feit dat ik hem niet geloofde.

Twee dagen later komen de jongens van vwo3 met een glimlach binnen… en wat denk je? Een paar seconde later hebben ze allemaal een pet op hun eigenwijze puberhoofd. Ik moet hartelijk om deze solidariteit lachen. Ik geef ze een knipoog en hoop dat ze zien dat ik de grap wel kan waarderen. Maar daarna komt de docent in mij weer naar boven, want ja… een grap is leuk, maar het moet niet weer overgaan in het verleggen van grenzen. Die les heb ik wel geleerd van PSY. Dus ik kijk de jongens streng aan en zeg: petje op of petje af. Maar de rest van de les kom je er niet meer aan! En ik denk… misschien moet ik dit hoofdstuk maar eens afsluiten met een petje op, petje af quiz.