Middelvinger

Beste teamleider,

Ik hoop niet dat je al klachten hebt gekregen van mijn VWO-3 klas. Of erger nog. Van ouders van mijn V3-klas. Ik moet je namelijk iets bekennen. Afgelopen week heb ik meerdere malen mijn middelvinger opgestoken naar mijn leerlingen. Nee, ik heb geen hekel aan ze. Het was echt voor een goed doel. Ik zal het je proberen uit te leggen.

Bij natuurkunde zijn we bezig met binair tellen. Vanuit mijn opleiding weet ik dat het belangrijk is om (vooral bij een abstract onderwerp zoals binair tellen) de stof op verschillende manier aan te bieden. En ook op onze school denken we hard na over het gebruik van activerende didactiek in onze lessen. Een uitgelezen mogelijkheid dacht ik om hier eens mee te experimenteren. Na een saaie uitleg over binair tellen in het boek liet ik de leerlingen binair tellen op hun handen.

Het cijfer 1 (binair: ook 1). Mijn duim symboliseert de 1.

Het cijfer 2 (binair: 10). Mijn wijsvinger symboliseert de 1. Mijn duim symboliseert de 0.

Het cijfer 3. Binair: 11. Mijn wijsvinger en duim symboliseren deze 1-en.

Het cijfer vier. Binair: 100. Mijn middelvinger symboliseert de 1. Mijn wijsvinger en duim de 0-en.

Misschien vindt u het interessant om hier ook een filmpje van te zien? Dat kan hier.

Een betere smoes kon in niet verzinnen. Ik zie uit naar ons functioneringsgesprek. En wordt niet boos als u komende tijd een V3'er zijn of haar middelvinger op ziet steken. Prijs ze de hemel in met het feit dat ze ook na de les nog zo fanatiek bezig zijn met natuurkunde. Bedankt.

Vriendelijke groet

------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Meer weten over binair tellen? http://nl.wikipedia.org/wiki/Binair 

Nernst, Nerts, Nerds

In havo-5:

"Maar mevrouw... dit snap ik niet hoor! Dit is vast de NERDpotentiaal."

------------------------------------------------------------------------------------------------------------

In vwo-6:

Een leerling komt enthousiast binnen en zegt: "Mevrouw... wanneer gaan we nou die nerds ontleden?"

Ik kijk hem verbaasd aan...

"Uh... mevrouw... ik bedoel natuurlijk die nertsen!"

Glitters

Vwo3-leerling volledig met haar hoofd bij het schoolfeest dat die avond plaats zal vinden:' Mevrouw, heeft u nu al glitters in uw haar?'

Ik:'Nee... Dat zijn nu witte haren.'

Leerling:'Oh, u bent dus al zo oud...!'

En bedankt.

Spiraaltje

Sommige docenten hebben een hekel aan toetsen nakijken. Maar ik kan er wel van genieten. En dan vooral van de grappige antwoorden die je soms tegen komt (hoewel ik er vanuit mijn docent-rol misschien om zou moeten huilen... maar dat even terzijde).

In een toets over hart en bloedvaten:

Vraag: Welke twee chirurgische ingrepen kan een cardioloog uitvoeren om een verstopping in een kransslagader te verhelpen?

Antwoord van een leerling: Dotteren. Of een spiraaltje plaatsen.

[Voor de mensen die geïnteresseerd zijn: om een verstopping van de kransslagaders te voorkomen kun je dotteren (plaatje A en B). Of met het plaatsen van een stent (plaatjes C). Een spiraaltje wordt gebruikt in de baarmoeder als anticonceptiemiddel! Dat laatste antwoord is dus fout...]

Maak kennis met Desoxyribonucleïnezuur

Het is niet moeilijk blogonderwerpen te vinden als je voor de klas staat… Zo zou ik deze week kunnen schrijven over giechelende puberjongens die zich verspreken (BH in plaats van pH en homofoob in plaats van hydrofoob) of over mijn les over groei en groeistoornissen in de pubertijd (waarbij het woord pygmeepuber ontstond)… Maar er zijn zoveel andere leuke momenten...

In één van de eerste lessen was Rik tijdens de les een Kindersurprise-ei aan het eten. Snoepen in de klas is verboden, dus ik gaf hem de opdracht het weg te stoppen. Niet veel later zat hij de verrassing, een Looney Tunes figuurtje dat uit ‘per ongeluk’ toch uit het ei was gekropen, in elkaar te zetten. Ik was nogal geïrriteerd en vond dat hij veel te veel was afgeleid tijdens mijn lastige les over DNA. Ik heb het figuurtje afgepakt en voorop mijn bureau gezet. Aan het einde van de les nam Rik Woody Woodpecker weer mee.

Tot mijn grote verbazing was Mr. Woodpecker er de les daarna weer bij. Pontificaal voor mijn neus op tafel bij Rik. Ik keek met grote ogen van verbazing naar Rik en hij keek vervolgens met een grote glimlach terug en vroeg: ”Mag desoxyribonucleïnezuur er komende lessen ook bij zijn?” [Ho… wacht… hij weet de volledige naam van DNA correct uit te spreken…] “Ok, maar zorg er voor dat straks de hele klas weet hoe hij heet.” De hele periode heeft desoxyribonucleïnezuur bij mij op het bureau gestaan en het zorgde er voor dat uiteindelijk iedereen uit vwo4 wist waar de afkorting DNA voor stond.

Na de herfstvakantie was DNA verdwenen. Uit mijn lessen en ook van mijn bureau. [Fijn. Dan krijgen we daar geen gezeur meer over...] Ik vroeg Rik: “Weet jij waar DNA is? Ik ben hem kwijt…” Rik: ”Ja mevrouw, hij zit weer in mijn tas.” [Ho… wacht… hij is er nog. Dat was niet de bedoeling… Laat ik dit dan maar omzetten in een mooi leermoment.] “Rik… zet maar weer op mijn bureau. Ik heb een nieuwe naam voor hem.” Ik richtte me tot de hele klas en zei: “Dames en heren, ik wil jullie graag voorstellen aan jullie nieuwe klasgenoot: Telo Meer.”

Ik heb nog nooit zoveel aandacht gehad aan het begin van de les. En... mijn vwo4 klas vergeet na deze les vast nooit meer wat een telomeer is.

Petje op, petje af

Al vanaf het begin van het schooljaar heb ik een bijzondere band met de jongens van vwo3. In één van de eerste lessen hadden ze na een onrustige les verlepte viooltjes voor me gekocht met daarbij een kaartje ‘Sorry voor het gekloot, xxx de jongens van vwo3’. Schattig…

Een aantal lessen later voerde de hele klas spontaan een flashmob uit op muziek van de Koreaanse PSY; Gangnam Style. Stiekem kan ik wel lachen om zulke grappen. En pubers hebben alles door… Helaas wisten de jongens niet van ophouden en ging de muziek tijdens de les steeds weer opnieuw aan. Ik was teleurgesteld. Na een goed gesprek met de groep over het leren kennen van je grenzen is het een tijdje rustig gebleven.

Afgelopen woensdag kwam Koos met een pet op in de klas. Ik liep naar Koos toe en zei: ”Je weet dat ik geen petten in de klas wil zien. Ik wil dat je hem af doet.” Koos, en alle jongens om hem heen, begonnen een beetje te giechelen en vervolgens verteld Koos mij: ”Maar mevrouw… ik moet hem op van de dokter.” [Jaja… zal wel… van de dokter?! Leuk dat ze het blijven proberen om mij voor gek te zetten… maar dit keer trap ik er niet in]”Koos, ik wil dat je je pet af doet, want je kent de regels.” “Ja maar… mevrouw… het is echt waar… ik ben met mijn hoofd tegen de paal gevallen en heb nu een gat in mijn hoofd. Heeft u die plas bloed hier voor school niet gezien dan???” [Jaja… een gat in je hoofd… een gaatje in je hoofd heb je zeker als je met zo’n verhaal komt, maar hier trap ik niet in.] “Koos, doe die pet af!” “Maar… maar…” Koos doet voorzichtig zijn pet af en wat zien we daar… een jaap van minimaal 10 centimeter… geplakt en wel. Door de dokter. Ik schaam me diep dat ik deze leerling niet geloofde… Ik bied mijn excuses aan voor het feit dat ik hem niet geloofde.

Twee dagen later komen de jongens van vwo3 met een glimlach binnen… en wat denk je? Een paar seconde later hebben ze allemaal een pet op hun eigenwijze puberhoofd. Ik moet hartelijk om deze solidariteit lachen. Ik geef ze een knipoog en hoop dat ze zien dat ik de grap wel kan waarderen. Maar daarna komt de docent in mij weer naar boven, want ja… een grap is leuk, maar het moet niet weer overgaan in het verleggen van grenzen. Die les heb ik wel geleerd van PSY. Dus ik kijk de jongens streng aan en zeg: petje op of petje af. Maar de rest van de les kom je er niet meer aan! En ik denk… misschien moet ik dit hoofdstuk maar eens afsluiten met een petje op, petje af quiz.