Vandaag surveilleerde ik 3,5 uur lang in gespannen stilte bij het havo-examen scheikunde. Een oersaaie taak merkte ik al snel. Om het wat leuker te maken begon ik wat te tekenen. Om inspiratie zat ik niet verlegen. Ik tekende een leerling die voor alle vakken nét voldoende staat. Niet omdat hij niet slim genoeg is. Nee, omdat hij harder had moeten werken. Vorig jaar eigenlijk ook al, maar toen zakte hij. Ik zag hem gewoon denken...
Al tekenend begon ik op details te letten. De één een banaan op zijn tafeltje. De ander een zakje dropjes naast zich. Het fascineert me hoe ieder zo zijn of haar eigen examenritueeltjes heeft.
Ik moest wel even glimlachen toen ik bij mijn inspiratiebron een doosje AA Duracell batterijen naast de tafel zag liggen. Die had hij vast nodig. Ik hoop voor hem dat hij zijn batterijen niet weer te laat pas heeft opgeladen... Een tweede keer zakken gun je niemand.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten