dinsdag 21 mei 2013

Examenrituelen

Vandaag surveilleerde ik 3,5 uur lang in gespannen stilte bij het havo-examen scheikunde. Een oersaaie taak merkte ik al snel. Om het wat leuker te maken begon ik wat te tekenen. Om inspiratie zat ik niet verlegen. Ik tekende een leerling die voor alle vakken nét voldoende staat. Niet omdat hij niet slim genoeg is. Nee, omdat hij harder had moeten werken. Vorig jaar eigenlijk ook al, maar toen zakte hij. Ik zag hem gewoon denken...


Al tekenend begon ik op details te letten. De één een banaan op zijn tafeltje. De ander een zakje dropjes naast zich. Het fascineert me hoe ieder zo zijn of haar eigen examenritueeltjes heeft.

Ik moest wel even glimlachen toen ik bij mijn inspiratiebron een doosje AA Duracell batterijen naast de tafel zag liggen. Die had hij vast nodig. Ik hoop voor hem dat hij zijn batterijen niet weer te laat pas heeft opgeladen... Een tweede keer zakken gun je niemand.

woensdag 27 maart 2013

Brugpiepers

Een conversatie op de gang tussen twee kleine brugklassers

"Ik had vorige week echt heel veel buikpijn en toen ben ik naar de dokter gegaan."

"En, wat zei de dokter?"

"Hij denkt dat ik ga groeien. Tof he?"

"Yeah! Dat moeten we vieren."

donderdag 14 maart 2013

Momenten om stil van te worden...

Na een periode van stilte op deze blog deel ik hier een ervaring om stil van te worden...

Tijdens de biologieles in vwo-4 zag ik K. gedachteloos voor zich uit staren. Ik vroeg hem: "Wat is er met je? Je zit zo te staren!?" Het antwoord maakte me stil. "Ik heb afgelopen week de uitslag gekregen van een onderzoek. En het blijkt dat ik een erfelijke afwijking heb." Ik wist even niet zo goed hoe ik moest reageren, maar ik merkte dat deze leerling er even over wilde praten, dus ik liet hem aan het woord. "Ik heb goedaardige tumoren in mijn hersenen en daar kan ik later last van krijgen. En ik kan het ook doorgeven aan mijn kinderen... Die kans is 50%, maar ik weet eigenlijk niet hoe dat zit." Ik heb K. verteld dat ik hem dat graag in het volgende hoofdstuk, namelijk erfelijkheid, uit wil leggen.

In de weken die volgden hadden we veel gesprekken hierover. Ik vertelde hem dat ik bij het hoofdstuk erfelijkheid altijd uitgebreid aandacht schenk aan het onderwerp genetische testen, en dat dit meestal een ver-van-je-bed-show is voor de groep. Langzamerhand kregen we samen het plan om de les over genetische testen te skippen. In plaats daarvan zou K. zijn verhaal doen. Ik vond het dapper en heel bijzonder.

De betreffende les zette ik de leerlingen in een kring om me heen. Ik vertelde ze over genetische testen en welke impact dat kan hebben op je leven. Ze waren nog wat lacherig. Totdat ik vertelde dat 1 van hen dat ook echt mee had gemaakt en daar graag over wilde vertellen. K. vertelde over de ziekte die hij heeft. De hele klas was muisstil. Daarna kwamen er vragen en barstte er een discussie los over de voors en tegens van genetische testen.

De leerlingen hebben misschien wel weinig nieuwe biologische kennis op gedaan. En misschien gaan ze hierdoor niet beter scoren op de toets. Maar er zijn wel andere belangrijke levenslessen geleerd. En die zijn minstens zo belangrijk!

Zou jij het willen weten als ik je onderstaande kadobon voor een genetische test zou geven?